منشاء حلقه های ازدواج یک موضوع جذاب است. رسم تبادل حلقه‌ ها به 3000 سال قبل باز می گردد، در حالی که اولین حلقه ازدواج الماس در وصیت یک زن بیوه که در سال 1417 درگذشته بود، ثبت شده است.

 چرا انگشترها، به ویژه انگشترهای الماس، نمادی بی‌نظیر از عشق و علاقه هستند؟

اولین حلقه های ازدواج چه بودند؟ حلقه های ازدواج مصری، یونانی و رومی

فراعنه مصری اولین افرادی بودند که برای اولین بار از حلقه ها برای نشان دادن ابدیت استفاده کردند. به این دلیل که یک دایره آغاز و پایانی ندارد و شکل خورشید و ماه را که مصریان می پرستیدند، منعکس می کند. مصریان همچنین فکر می کردند که فضای باز در وسط یک حلقه نشان دهنده دروازه ای به سوی ناشناخته ها است. انگشترهای ️اوروبوروس مصری (ouroboros) ماری را در حال بلعیدن دم خود به تصویر می‌کشند که نشان‌دهنده چرخه ابدی اشیا است. ️اوروبوروس یکی از قدیمی ترین نمادهای جهان است و نام آن در زبان یونانی به معنای «دم خوار» است.

حلقه مدرن اوروبوروس دارای یک مار با چشمان یاقوت کبود و الماس است که در دم آن قرار گرفته است.

زمانی که اسکندر مقدونی مصر را فتح کرد، یونانی‌ها سنت اهدای انگشتر به معشوق خود را به عنوان نشانی از وفاداری پذیرفتند. بسیاری از این حلقه ها تصویر اروس یا کوپید، خدای عشق را نشان می دادند. زمانی که رومیان یونان را فتح کردند، این سنت را در پیش گرفتند و شروع به استفاده از حلقه های آهنی و مسی در مراسم ازدواج کردند. انگشترهای آهنی گاهی از الگوهای کلید استفاده می‌کردند تا نشان دهند که همسر اکنون کنترل امور خانه را در دست دارد. با این حال، در قرن دوم میلادی، بیشتر حلقه‌ها از جنس طلا بودند.

این حلقه کلید طلا از روم باستان به قرن چهارم باز می گردد. کتیبه یونانی Πουλχρης (Poulchrīs) که به معنای “حلقه زیبایی” است، گیرنده را به عنوان زیباترین زن ستایش می کند.

از قرن‌های سوم و چهارم میلادی به بعد، حلقه‌های طلا مجلل‌تر شدند و ثروت هدیه‌دهنده را به رخ می کشیدند. انگشتر فد (fede) که دو دست راست در هم گره کرده را نشان می داد، بیان کننده دوستی، شراکت و عقد ازدواج بود، در این دوره مد بود.

این طرح با طلا انجام می‌شد و اغلب در سنگ‌های قیمتی مانند اونیکس، کارنلین، گارنت یا آمیتیست حک می‌شد. حتی بعدها، رومی ها با حک کردن پرتره های خود در حلقه ها شروع به شخصی سازی آنها کردند.

مصریان باستان معتقد بودند که انگشت حلقه یا چهارمین انگشت دست چپ حاوی “وینا آموریس” یا “رگ عشق” است که مستقیماً به قلب منتهی می شود.

رومی ها این عقیده را پذیرفتند و حلقه ازدواج را در انگشت حلقه خود می انداختند. اگرچه اعتقاد آنها از نظر زیست شناسی درست نیست، اما سنت پوشیدن انگشتر در انگشت حلقه تا به امروز ادامه دارد.

حلقه فد رومی طلا از قرن سوم.

حلقه‌های ازدواج چگونه تکامل یافتند؟ حلقه‌های ازدواج قرون وسطی و رنسانس

در قرون وسطی، حلقه های ازدواج با جواهرات گرانبها تزئین می‌شدند. اروپاییان قرون وسطی از یاقوت سرخ برای نماد شور، یاقوت کبود به عنوان نماد بهشت ​​و الماس برای نماد قدرت پایدار استفاده می کردند.

یک حلقه الماس و یاقوت در اواخر قرون وسطی.

هم حلقه های فد رومی و هم حلقه های پرتره در اروپای قرون وسطی رایج بودند. در حدود سال‌های 1600، نقوش فِد در حلقه‌های گیمل گنجانده شدند (حلقه‌هایی با دو یا گاهی سه نوار به هم پیوسته). عشاق در دوران نامزدی هر کدام یک حلقه می پوشیدند. در طول مراسم عروسی، داماد حلقه خود را روی انگشت عروس می گذاشت و حلقه های عروسی را به یک مجموعه همسان تبدیل می کرد. حلقه کامل دو دست راست را که به هم گره خورده بودند نشان می داد.

در حوالی دهه 1600، نقوش فِد به حلقه کلاداگ (Claddagh) تبدیل شد که جفت دستی را نشان می داد که یک قلب را در دست گرفته بودند. حلقه‌های گیمل با نقوش کلاداگ اغلب دارای نوار مرکزی سومی بودند که نگینی را نشان می‌داد که با دو دست بسته شده بود. حلقه‌های شعری در دوران رنسانس و الیزابت محبوبیت زیادی پیدا کردند. در داخل یا بیرون این حلقه ها شعر نوشته می شد.

پیوریتن‌ها در آمریکای مستعمره استفاده از جواهرات را بیهوده می دانستند. بنابراین مردان پیوریتن‌ به جای انگشتر به زنان خود انگشتانه می دادند. بعد از اینکه عروس‌ها از انگشتانه خود برای دوخت لباس و منسوجات برای خانه جدید خود استفاده کردند، سپس می‌توانستند بالای انگشتانه خود را ببرند و حلقه‌ بسازند.

حلقه عروسی باستانی کلاداگ دارای یک قلب الماس بزرگ تراش خورده رز زیر یک تاج الماس است که بین دو دست میناکاری شده بسته شده است. روی آن نوشته شده است: «دادلی و کاترین در 26 مارس 1706 متحد شدند.»

زنان از چه زمانی شروع به استفاده از حلقه ازدواج الماس کردند؟

قدیمی ترین جواهرات الماس باقی مانده به 300 سال قبل از میلاد برمی گردد. اولین حلقه الماس شناخته شده به اواخر دهه 100 میلادی باز می گردد و در رم کشف شد. آن زمان الماس‌ها بدون برش بودند و ارزششان به خاطر سختی آن‌ها بود نه درخشندگی.

اولین حلقه ازدواج الماس ثبت شده به اواخر دهه 1300 یا اوایل دهه 1400 باز می گردد که توسط یک بیوه انگلیسی در وصیت نامه خود باقی مانده است. در شعری که در مورد عروسی دو فرد ایتالیایی در سال 1475 سروده شده است، آمده است: «دو اراده، دو قلب، دو عشق در یک ازدواج با یک الماس به هم پیوند خورده اند».

اولین حلقه نامزدی معروف الماس در سال 1477 توسط آرشیدوک ماکسیمیلیان اتریش به ماری بورگوندی اهدا شد. گفته می‌شود این انگشتر از الماس‌های تخت کوچک تشکیل شده است که حروف اول مری، M را نشان می‌دهد، هدیه‌ای مناسب برای واجد شرایط‌ ترین دوشس آینده برای ازدواج با آرشیدوک ماکسیمیلیان.

این دو پرتره که در زمان‌های مختلف کشیده شده‌اند، امپراتور مقدس روم، ماکسیمیلیان اول، و همسر اولش، ماری بورگوندی را نشان می‌دهند.

به دلیل علاقه زیاد ملکه ویکتوریا به جواهرات الماس انگشترهای نامزدی الماس در زمان ویکتوریایی به طور فزاینده‌ای محبوب و زیبا شدند.

از دیگر حلقه‌های الماس معروف تاریخی می‌توان به حلقه الماسی که دوک آلچنون به ملکه الیزابت اول داد و همچنین حلقه الماسی که توماس، دوک نورفولک، به ماری، ملکه اسکاتلند داد، اشاره کرد. هر دو به عنوان پیشنهاد ازدواج داده شدند. با این حال، هیچ یک از خواستگاران موفق نشدند. رعایای ملکه الیزابت اول فرمانروای فرانسوی را نمی خواستند و مری، ملکه اسکاتلند، سرانجام توسط الیزابت اول اعدام شد.

قدمت این حلقه خوشه الماس به اواخر دوران ویکتوریا برمی گردد و با الماس های تراش خورده 1.20 عیار مزین شده است.

حلقه های نامزدی و ازدواج از چه زمانی به دو حلقه مجزا تبدیل شدند؟

در انگلستان قرون وسطی، ازدواج بسیار ساده بود. تنها کاری که زن و شوهر باید انجام می‌دادند این بود که «رضایت فعلی» خود را به یکدیگر بیان می کردنند. اغلب، این رضایت از طریق دادن و قبول شیء به نام «wed» ابراز می‌شد، و این شیء اغلب یک حلقه بود.

بنابراین، عروسی مراسمی بود که در آن مرد به زن یک حلقه تقدیم می کرد و زن آن را می پذیرفت. این امر در قرن هشتم به یک هنجار تبدیل شد. با این حال، ابهام در مورد مشروعیت ازدواج‌ها معمول بود. از آنجایی که نیازی به حضور شاهدان و روحانیون در عروسی نبود، یکی از زوجین یا هر دو بعداً می‌توانند برگزاری عروسی را انکار کنند.

این حلقه طلا متعلق به اواخر دوره قرون وسطی با کریستال الماس قهوه ای تراش نخورده مزین شده است.

بنابراین، در قرن دوازدهم، کلیسای مسیحی ازدواج را یک مراسم مقدس اعلام کرد و یک مراسم کلیسایی تأسیس کرد. حلقه‌ها بخشی از مراسم بودند و این قانون وجود داشت که هیچ مردی نباید هیچ نوع حلقه‌ای را به یک زن هدیه بدهد مگر اینکه قصد ازدواج داشته باشد. قبل از این، حلقه ها همیشه به معنای ازدواج نبودند. آنها اغلب به عنوان نشانه ای از فداکاری یا برای نشان دادن نامزدی داده می شدند. زمانی که کلیسا ازدواج را ثبت کرد، ممکن است دو نوع حلقه به وجود آمده باشد: حلقه اختصاصی‌تر نامزدی و حلقه ازدواج تأییدشده توسط کلیسا.

مردان از چه زمانی شروع به استفاده از حلقه ازدواج کردند؟

تا قرن گذشته، حلقه‌های ازدواج بیشتر توسط زنان استفاده می‌شد، اگرچه کلیسای مسیحی تبادل حلقه‌های ازدواج را به عنوان راهی برای وفادار نگه داشتن مردان تبلیغ می‌کرد. حلقه‌های دوتایی تنها در طول جنگ جهانی دوم زمانی که سربازان آمریکایی و اروپایی حلقه‌های ازدواج را به‌عنوان راهی برای به یاد آوردن همسران خود می پوشیدند استفاده شد. این سنت در طول جنگ کره ادامه یافت. پس از این، حلقه های ازدواج مردانه در میان غیرنظامیان نیز به چشم می خورد.

حلقه ست در سایزهای 55-62

حلقه ست زنانه و مردانه کد 02

چگونه حلقه نامزدی الماس به یک سنت تبدیل شد؟

تا دهه 1940، الماس یکی از جواهرات متعددی بود که به عنوان حلقه نامزدی استفاده می شد. محبوبیت زیاد آنها عمدتاً به دلیل شرکت د بیرز است، غول الماس که در آن زمان کنترل اکثر الماس های جهان را در دست داشت. هنگامی که مردم در طول رکود اقتصادی دهه 1930 خرید الماس را متوقف کردند، De Beers یک کمپین بازاریابی حماسی راه اندازی کرد.

د بیرز با دادن الماس به بازیگران زن هالیوود برای پوشیدن در فیلم هایشان، الماس ها را به نمادهای پر زرق و برق عاشقانه تبدیل کرد، و با جذب پابلو پیکاسو و سالوادور دالی برای به تصویر کشیدن پوسترهای تبلیغاتی خود، د بیرز اعلام کرد که الماس ها آثار هنری هستند. در سال 1947، De Beers شعار تبلیغاتی “الماس برای همیشه” را معرفی کرد. و در سال 1953، مرلین مونرو “الماس ها بهترین دوست یک دختر هستند” را به یک اصطلاح تبدیل کرد.

مرلین مونرو در حال اجرای آهنگ “الماس ها بهترین دوست یک دختر هستند” از فیلم “آقایان مو بورها را ترجیح می دهند.”

در دهه 50 و 60، فرهنگ الماس در نوسان کامل بود. دادن الماس های گران قیمت راهی بود که مرد به زن نشان می داد که چقدر ارزشمند است. همچنین این راه او برای نشان دادن قدرت کسب درآمدش بود. از طریق تلاش های بازاریابی De Beers، درصد عروس های ایالات متحده که حلقه های نامزدی الماس دریافت کردند از 10٪ در سال 1939 به 80٪ در سال 1990 رسید. از تقریبا هیچ در دهه 1990 به بیش از 50 درصد در سال 2019 رسید.

حلقه های ازدواج و نامزدی در حال حاضر نشان دهنده چیست؟

حلقه های نامزدی و ازدواج، در گذشته و اکنون نماد تعهد، عشق و فداکاری است. در گذشته حلقه ازدواج به معنای قول یا قراردادی بین یک زوج و دو خانواده آنها بود. آنها همچنین نشانه ها یا حتی سپرده های امنیتی بودند که نشان می داد وعده یک مرد “به اندازه طلا” است.

حلقه نامزدی الماس دارای یک سنگ مرکزی با برش درخشان که از پلاتین ساخته شده است.

در دهه‌های اخیر، حلقه‌های ازدواج به بیانیه‌هایی از فردیت و شراکت تبدیل شده‌اند که توسط هر دو جنس مورد استفاده قرار می‌گیرند. هم حلقه‌های ازدواج و هم حلقه‌های نامزدی اکنون جزئی از مراسم عروسی هستند، نه فقط در کشورهای غربی، بلکه در هر کشوری که زوج‌ها به دنبال نشان‌دهی عشق‌شان و درخشندگی بیشتر در لباس‌هایشان هستند.