آویز تیفانی شماره 2

وقتی سارا گردنبند طلا را از جعبه بیرون آورد، بلافاصله مورد عجیبی غرق شد احساس آویز به هم پیوسته زیر نور می درخشید که انگار خودش نفس می کشد. هر بار انگشتانش روی پیوند ها قرار گرفت، احساس گرمی و سردی او را فرا گرفت، گویی آن ها رویا ها، او در دنیایی پر از نورهای طلایی و سایه های نامرئی و با همه چیز قدم زد قدم، آویز سنگین تر شد. نیروی ناشناخته ای درون گردنبند جاری شد. از زمانی که پدربزرگش گردنبند را به او داده بود، او متوجه تغییراتی شده بود، احساساتی که نمی توانست توضیح دهد. هر بار که آن را می پوشید، رویا های عجیبی به او سر می زد. در یک شب در حالی که خواب بود صدای او را شنید صدای پدربزرگ دوباره در وسط آن دنیای رویا: "این گردنبند فقط یک زنجیر نیست سارا، نگهبان توست، پیوندی به دنیای دیگری، جایی که محافظان باستانی خانواده ما هنوز مراقب ما هستند." از آن شب به بعد، سارا هر بار که گردنبند را می‌بست، احساس می‌کرد که کسی یا چیزی از او محافظت می‌کند. هر تصمیم سخت، هر لحظه پرتنش، وقتی آویز را لمس می‌کرد، آسان‌تر می‌شد، گویی نیرویی از دیرباز در کنارش ایستاده بود. اما یک شب، وقتی آویز در دستانش درخشید، سارا متوجه یک چیز بزرگ شد راز: گردنبند نه تنها محافظ او بود، بلکه پلی به دنیایی دیگر بود، دنیایی که او اکنون می‌دانست که باید از او محافظت کند، همانطور که گردنبند از او محافظت می‌کرد.