9 خطای رایج در چاپ سه‌ بعدی رزینی و روش‌ های رفع آن‌ ها

چاپ سه‌ بعدی رزینی نسبت به بسیاری از تکنیک‌ های دیگر چاپ سه‌ بعدی پیچیده‌تر است. این موضوع به دلیل عوامل متعدد و متنوعی است که در فرآیند چاپ سه‌ بعدی دخیل هستند. در این مقاله، رایج‌ ترین عیوب چاپ سه‌ بعدی رزینی و روش‌ های برطرف کردن آن‌ ها را توضیح می‌دهیم.

با خواندن مقاله «مواردی که چاپگر های سه‌ بعدی رزینی بهتر چاپ می‌کنند» با کاربرد های برتر این چاپگر ها آشنا شوید.

1. مشکل چسبندگی صفحه ساخت (Build Plate Adhesion Failure)

یکی از رایج‌ ترین مشکلات در چاپ سه‌ بعدی رزینی، نچسبیدن قطعه به صفحه ساخت است؛ به‌ گونه‌ ای که حتی یک لایه نازک از رزین نیز به صفحه ساخت نمی‌چسبد.

در این حالت، ابتدا بررسی کنید که ضخامت یا اندازه قطعه‌ ای که به کف مخزن رزین چسبیده چقدر است:

اگر هیچ قطعه جامدی در کف فیلم (FEP) وجود نداشت، احتمالاً مشکل از منبع نور، آینه، ماژول DLP یا صفحه LCD چاپگر است. در این صورت، بهتر است چاپگر سه‌ بعدی را ریست کرده و یک تست نوردهی (Exposure Test) انجام دهید. اگر هیچ نوری مشاهده نشد، باید با سازنده دستگاه تماس بگیرید.

اگر بخشی از فایل STL در کف مخزن رزین باقی مانده بود، معمولاً به این معناست که قطعه در میانه فرآیند چاپ از صفحه ساخت جدا شده است. در این حالت، با افزایش زمان نور دهی لایه‌ های پایه (Bottom Exposure Time) به میزان ۱۰ تا ۲۰٪ مشکل معمولاً برطرف می‌شود.

رایج‌ ترین سناریو این است که هیچ چیزی به صفحه ساخت نچسبیده و تنها چند میلیمتر رزین جامد در کف مخزن وجود دارد. این حالت نشان می‌دهد که لایه اول به خوبی به صفحه ساخت نچسبیده و چاپ از همان ابتدا شکست خورده است. پیش از بررسی تنظیمات، حتماً صفحه ساخت را به‌ دقت کالیبره کنید؛ زیرا کالیبراسیون نامناسب همیشه به مشکلات چسبندگی منجر می‌شود.

روش‌ های رفع مشکل:

• کالیبره کردن مجدد صفحه ساخت
• افزایش زمان نور دهی لایه‌ های پایه (Bottom Layer Exposure Time)
• افزایش تعداد لایه‌ های پایه
• افزایش زمان مکث پیش از بلند شدن (Wait Time Before Lift) در لایه‌ های پایه
• کاهش سرعت بلند شدن (Lift Speed) و سرعت برگشت (Retract Speed) در لایه‌ های پایه
• این تغییرات به بهبود چسبندگی به صفحه ساخت کمک کرده و احتمال شکست چاپ را کاهش می‌دهند

خدمات پرینت سه بعدی با رزین

2. جدا شدن لایه‌ های معمولی از لایه‌ های پایه

اغلب پارامتر های چاپ به‌ گونه‌ ای تنظیم می‌شوند که بتوانید زمان نوردهی لایه‌ های پایه و لایه‌ های معمولی را به‌ طور جداگانه کنترل کنید. زمان نور دهی لایه‌ های پایه معمولاً بیشتر است تا چسبندگی مناسبی به صفحه ساخت ایجاد شود. با این حال، گاهی اوقات لایه‌ های معمولی در چسبیدن به لایه‌ های پایه دچار مشکل می‌شوند.

این مشکل را می‌توان با روش‌ های زیر برطرف کرد:

• کاهش زمان نور دهی لایه‌ های پایه (اما نه به حدی که باعث شکست در چسبندگی به صفحه ساخت شود)
• افزایش زمان نور دهی لایه‌ های معمولی
• افزایش زمان مکث پیش از بلند شدن
• کاهش سرعت بلند شدن و سرعت برگشت
• این تنظیمات به بهبود اتصال بین لایه‌ های پایه و لایه‌ های معمولی کمک کرده و مانع جدا شدگی آن‌ ها می‌شود

3. شکست تصادفی ساپورت‌ ها (Random Support Failure)

بیشتر قطعات نیاز دارند که روی ساپورت‌ ها چاپ شوند. شکست ساپورت‌ ها ممکن است در نوک ساپورت (که در بخش بعدی توضیح داده می‌شود) یا به‌ صورت تصادفی در ساختار ساپورت رخ دهد.

زمانی که شکست به‌ صورت تصادفی در ساختار ساپورت اتفاق می‌افتد، می‌توانید با روش‌ های زیر آن را رفع کنید:

• افزایش زمان نور دهی لایه‌ های معمولی
• افزایش زمان مکث پیش از بلند شدن
• کاهش سرعت بلند شدن و سرعت برگشت
• افزایش ضخامت ساپورت‌ ها

این اقدامات باعث استحکام بیشتر ساپورت‌ ها شده و از شکست تصادفی آن‌ ها در حین چاپ جلوگیری می‌کند.

با خواندن مقاله «حذف ساپورت‌ ها از چاپ‌ های سه‌ بعدی: بهترین روش‌ ها و نکات تخصصی» با تکنیک‌ های حرفه‌ ای برای جدا کردن ساپورت‌ ها بدون آسیب به مدل آشنا شوید.

4. شکست در نوک ساپورت‌ ها (Support Failure Tips)

گاهی اوقات ساپورت‌ ها به‌ خوبی چاپ می‌شوند، اما خود قطعه وجود ندارد یا ناقص است. در اغلب موارد این مشکل در نوک ساپورت‌ ها (Support Tips) رخ می‌دهد. برای رفع این مشکل می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

• افزایش ضخامت ساپورت‌ ها
• افزایش ضخامت نوک ساپورت‌ ها
• افزایش میزان اتصال ساپورت به مدل
• افزایش زمان مکث پیش از بلند شدن
• کاهش سرعت بلند شدن و سرعت برگشت

5. شکست تصادفی قطعه (Random Part Failure)

زمانی که یک قطعه به‌ طور تصادفی دچار شکست می‌شود، به این معناست که چاپ در ابتدا به‌ خوبی انجام می‌شود، اما در میانه کار بخشی از قطعه به‌ طور ناگهانی دچار مشکل می‌شود. علل احتمالی و روش‌ های رفع این مشکل عبارت‌اند از:

• افزایش زمان نور دهی لایه‌ های معمولی
• افزایش زمان مکث پیش از بلند شدن
• کاهش سرعت بلند شدن و سرعت برگشت
• افزایش ضخامت ساپورت‌ ها

با خواندن مقاله «چگونه کیفیت چاپ سه‌ بعدی رزینی را بهبود دهیم: تکنیک‌ های اثبات‌ شده» با روش‌ های مؤثر برای دستیابی به چاپ دقیق‌تر و باکیفیت‌تر آشنا شوید.

6. سطح زبر (Rough Surface)

زمانی که قطعه به‌ طور کامل چاپ می‌شود اما سطح آن زبر است، این مشکل می‌تواند ناشی از چند تنظیم نادرست باشد. رایج‌ ترین علت، بیش‌ از حد پختن (Over-cured) یا کم‌ پخت شدن (Under-cured) قطعه است. علاوه بر این، کم بودن زمان مکث یا زیاد بودن سرعت بلند شدننیز می‌تواند چنین مشکلی ایجاد کند.

گاهی اوقات تشخیص اینکه قطعه بیش‌ از حد پخت شده یا کم‌ پخت، دشوار است. قطعات کم‌ پخت معمولاً ظاهر پوست پرتقالی دارند.

7. حفره‌ های تصادفی (Random Holes)

سه دلیل اصلی برای ایجاد حفره‌ های تصادفی در قطعه عبارت‌ اند از:

• کم‌ نور دهی: زمان نور دهی لایه‌ های معمولی را افزایش دهید
• کم بودن ضخامت دیواره‌ ها: در صورت امکان، ضخامت دیواره طراحی را افزایش دهید
• وجود ناحیه تو خالی بدون سوراخ تخلیه: در این حالت می‌توانید یکی از این راه‌ حل‌ ها را اجرا کنید؛ اضافه کردن سوراخ تخلیه، قرار دادن قطعه روی ساپورت‌ ها،کاهش قابل‌ توجه سرعت چاپ تا فشار داخلی به‌ آرامی تخلیه شود.

8. عیوب Ragging

عیوب Ragging به‌ راحتی قابل تشخیص هستند زیرا لایه‌ های نازکی از رزین نیمه‌ پخت‌ شده بر روی قطعه دیده می‌شوند و گاهی حتی باعث شکست چاپ می‌شوند. این مشکل معمولاً به دلیل چسبندگی ناکافی لایه‌ ها به یکدیگر رخ می‌دهد. در حین حرکت صفحه ساخت، لایه‌ ها ممکن است اندکی جابجا شوند و به قطعه بچسبند. برای رفع این مشکل:

• زمان نور دهی لایه‌ های معمولی را افزایش دهید
• زمان مکث پیش از بلند شدن را افزایش دهید
• سرعت بلند شدن و سرعت برگشت را کاهش دهید
• ضخامت ساپورت‌ ها را افزایش دهید

خدمات پرینت سه بعدی پروجت

9. خطوط شدید روی قطعه (Extreme Lines Visible in the Part)

ایجاد خطوط واضح و شدید در چاپ می‌تواند ناشی از تنظیمات چاپ یا مشکلات سخت‌ افزاری باشد.
ابتدا اطمینان حاصل کنید که صفحه ساخت (Build Plate) به‌ درستی تراز (Leveled) شده و هیچ لرزش یا لقی در محور Z وجود ندارد. اگر مشکل از سخت‌ افزار نبود، علت می‌تواند مربوط به تنظیمات زیر باشد:

• بیش‌ از حد پختن قطعه (Over-curing): بررسی کنید که قطعه بیش‌ از حد پخت نشده باشد؛ در این صورت، زمان نور دهی لایه‌ های معمولی را کاهش دهید.
• افزایش زمان مکث پیش از بلند شدن
• کاهش سرعت بلند شدن و سرعت برگشت