طراحی سه‌بعدی یک فرآیند در حال تکامل است که به شدت به فناوری‌های کنونی وابسته است. اگرچه مدل‌سازی یک تکنیک قدیمی در جواهرسازی و مجسمه‌سازی است، اما به دلیل قابلیت اطمینان و راحتی آن، همچنان امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد. با ظهور فناوری‌های جدید مانند پرینت سه‌بعدی جواهرات، مدل‌سازی به روشی حتی مفیدتر برای جواهرسازان و مجسمه‌سازان تبدیل شده است.
برای ایجاد یک مدل سه‌بعدی با پرینتر سه‌بعدی، ابتدا یک طراحی مجازی مورد نیاز است. جواهرسازان اغلب ترجیح می‌دهند طراحی را خودشان انجام دهند و از برنامه‌های طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) مخصوص جواهرات استفاده کنند. برخی از جواهرسازان ممکن است طرح خود را به تولیدکننده بسپارند و اجازه دهند که تولیدکننده تفسیر و پیاده‌سازی آنها را انجام دهد.
پس از تأیید طراحی، فایل به پرینتر برای چاپ سه‌بعدی جواهرات ارسال می‌شود. در این مرحله، پرینتر لایه به لایه مدل را با موم تولید می‌کند. جواهرساز سپس مدل مومی را بهبود می‌دهد و پایه‌هایی برای تقویت آن اضافه می‌کند تا برای قالب‌گیری آماده شود. قسمت‌های پیچیده مدل چاپ‌شده ممکن است نیاز به بازسازی یا جزییات بیشتری داشته باشند تا برای ساخت قالب آماده شوند.
هنگامی که مدل کامل شد، فرآیند “موم گمشده” آغاز می‌شود. یک مخلوط پودری به شکل کرم آماده شده و اطراف مدل مومی ریخته می‌شود. سپس موم در کوره‌ای طی چندین ساعت ذوب می‌شود. فضای خالی باقی‌مانده توسط فلزات گرانبها پر شده و قطعه نهایی ساخته می‌شود. پس از آن، پایه‌ها از روی قطعه جدا شده و کار پرداخت و صیقل‌دهی آغاز می‌شود.
هنگامی که هنرمند قصد دارد تنها یک قطعه بسازد، گاهی اوقات حذف فرآیند مومی و چاپ مستقیم جواهر در فلز، گزینه‌ای کارآمدتر، اما کمی گران‌تر خواهد بود.
بخشی از دلیلی که پرینت سه‌بعدی جواهرات، که به عنوان یک فرآیند تولید به کمک کامپیوتر نیز شناخته می‌شود، تأثیر زیادی بر صنعت جواهرسازی گذاشته است، توانایی آن در یکپارچه‌سازی با تکنیک‌های مدرن برای تسهیل فرآیند ساخت جواهرات است. پرینت مدل‌های مومی به‌ویژه اهمیت زیادی دارد، زیرا روش ریخته‌گری موم گمشده یکی از محبوب‌ترین روش‌ها در میان جواهرسازان است.
