آیا میدانید که قدیمیترین گردنبند مروارید جهان متعلق به یک شاهدخت ایرانی بوده است؟ این قطعه باستانی اکنون در موزه لوور نگهداری میشود. این گردنبند و نگینهای مشابه به تاریخ باستان جواهرات در ایران اشاره دارد. با ما همراه شوید تا بیشتر در مورد جواهرات ایرانی، تاریخچه، طراحیها و نمادها بدانید.
الماس دریای نور The Sea of Light (Darya-i Noor) از مجموعه جواهرات ملی ایران
تاریخچه جواهرات ایران از کجا شروع می شود؟
قدیمیترین قطعات جواهری که باستانشناسان در محوطههای داخل ایران پیدا کردهاند، به حداقل 5 هزار سال پیش بازمیگردد، به عبارت دیگر، سومین هزاره پیش از میلاد. خوشبختانه، چون بسیاری از ایرانیان (بخصوص خاندانهای سلطنتی که انواع زیادی از زیورآلات و تزئینات را استفاده میکردند) همراه با جواهرات خود دفن میشدند، بسیاری از این اقلام به شکل کامل کشف شدهاند. اعتقاد بر این است که “شهر سوخته” جایی است که قدیمیترین جواهرات ایرانی در آن یافت شده است.
گردنبند پیدا شده در شهر سوخته
آیا همیشه جواهرات گرانبها مد نظر بوده است؟
باور کنید یا نه، اینفلوئنسرهای امروزی یوتیوب تنها افرادی نیستند که می توانند دستبندها یا گردنبندهای ساده دست ساز بسازند! از زمان های دور، همانطور که در موزه های ایران به نمایش گذاشته شده است، هر چیزی میتوانست به عنوان یک گنجینه جذاب مورد استفاده قرار گیرد!
از آجیل های خشک شده در آفتاب گرفته تا سنگ های رنگارنگ یا مواد معدنی و همانطور که حدس می زنید صدف های دریایی، بسیاری از اقلام رایج به عنوان لوازم زینتآلات استفاده میشدند.
بعدها استفاده از سنگ های قیمتی مانند یاقوت، فیروزه و فلزاتی مانند مس رواج بیشتری یافت. نه تنها گوشواره ها، گردنبندها، چوکرها، انگشترها و دستبندها، بلکه کمربندها، کلاهخودها، روسری ها و شال ها نیز با نگین های قیمتی پوشیده شده بودند.
این نقاشی تصویر پادشاه پارسی(فتحعلیشاه قاجار) را نشان میدهد که کمربند، تاج و دستبند که با سنگ قیمتی زینت شده است به تن دارد.
عصر ساسانی: روزگار طلایی
ایران در دورههای مختلف تاریخی یکی از مراکز مهم تولید زیورآلات بوده است و هنر ساخت و استفاده از زیورآلات در این منطقه به دوران باستان بازمیگردد. در دوران هخامنشیان، شاهزادگان و نجیبان ایران از زیورآلات مختلف برای زینتپوشانی و نمایش ثروت و قدرت خود استفاده میکردند. اما در دورههای بعدی نیز این هنر ادامه یافته و به طرحها و سبکهای مختلفی دست یافته است.
در دوره ساسانیان، این هنر به اوج خود رسید. هنرمندان و صنعت گران این دوره تکنیکهای جدیدی را یاد گرفتند و الگوها و طرحها به پیچیدگی بیشتری رسیدند. طلا در این دوره به عنوان یک دارایی با ارزش برای نجیبان و اشراف درخشان شد و نه تنها برای سکهها بلکه برای زیورآلات و وسایل خانگی نیز استفاده میشد.
این تصویر یک دستبند طلا از دوران هخامنشیان (سدههای ۵ و ۴ پیش از میلاد) را نشان میدهد. این دستبند از جمله زیورآلاتی است که در دوران باستان به کار رفته و از طلا ساخته شده است.
این تصویر نشاندهنده یک بازوبند با نقوش و حکاکیهای نقره از دوره قاجار در ایران در قرن ۱۹ میلادی است. این نوع زیورآلات در دورههای مختلف تاریخی ایران مورد استفاده بوده است.
از اساطیر تا دین
طرحهای پیش از اسلام بیشتر شامل نمایش موجودات اساطیری یا حماسی بود. یک مثال ممتاز در این زمینه، دستبند با سرهای پرنده هما در هر دو سر آن است. هما پرنده عظیم الجثه افسانه ای و نماد شادی و خوشبختی ایرانیان است. دیگر نمادها شامل شیر، رخ (پرنده عقاب مانند)، مار و اژدها بودند.
نهضت اسلامی یک تغییر الگو در هنر ایران ایجاد کرد. اکنون بیشتر جواهرات با عبارات مقدس، نام رهبران اسلامی و البته آیاتی از قرآن و متن مقدس اسلام نوشته شده بود. تغییر قابل توجه دیگر این بود که نقوش هندسی اسلامی اکنون توسط صنعتگران ایرانی نیز مورد استفاده قرار می گرفت.
جواهرات دوره قاجار
سلسلهی پادشاهان قاجار علاقهمند به جواهرات باشکوه و پرآوازه بودند. پس از این پادشاهان، هم مردان و هم زنان از جواهرات شیک استفاده میکردند، که این روند در نقاشیهای آن دوره به چشم میخورد. در واقع مهارت صنعتکاران و هنرمندان در دورهٔ پادشاهان قاجار به حدی پیشرفت یافته بود که تأثیر قابلتوجهی بر دیدگاه به جواهرات در سراسر جهان گذاشتند. تاجی که معمولاً بر سر یک شاه تازه تاجگذاری شده قرار میگرفت، با هزاران سنگ قیمتی نظیر یاقوتها، زمردها و البته الماسها تزئین شده بود. این تاج به نام ” تاج کیانی ” شناخته میشود و به عنوان نمونه بینظیری از جواهرات ایرانی در حال حاضر در خزانه جواهرات ملی نگهداری میشود.
جواهرات تاج و جواهرات سلطنتی ایران
جواهرات ایرانی در حال حاضر
در حال حاضر، بسیاری از هنرمندان ایرانی در تلاش هستند تا ارتباطی بین روندهای مدرن امروز و ریشههای تاریخی کشورشان برقرار کنند. با وجود تحولات عظیم در حوزه مد این سالها، بسیاری از عناصر هنوز تحت عنوان زیبا و شیک محسوب میشوند. این مذاکرات بین سنت و مدرنیته گاهی منجر به بازیابی نقوش، ایدهها یا الگوهای قدیمی در یک رسانه جدید یا از نظر دیدگاه جایگزین میشود.
یک نمونه روشن این موضوع، استفاده طراحان از الگوهای زیبای کاشیهای آبی دوره صفوی در طراحیهای جواهرات است. به عبارت دیگر، زیبایی هنر ایرانی از موزهها و مساجد به گوشوارهها و گردنبندها منتقل شده است. یا همانطور که شاید دیده باشید، خطاطی فارسی و نقوش کاشی به عنوان تصاویری همیشگی در جواهرات ایرانی به شمار میآیند.
انگشتر حکاکی شده پارسی از مجموعه قلمزنی