تاریخچه جواهرات

تا به حال به این فکر کرده اید که تاریخچه جواهرات چیست؟ جواهرات بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ بشر برای هزاران سال بوده است.

شواهد جواهرات اولیه به تمدن های باستانی برمی گردد که در حدود 3000 تا 400 سال قبل از میلاد در مدیترانه و ایران شکوفا شدند. در طول این زمان، جواهرات از سنگ‌های اصلی، معمولاً به صورت طلسم و مهر ساخته می‌شد. این قطعات اغلب دارای ارزش معنوی قابل توجهی بودند و با طرح های پیچیده ای مانند ستاره ها و گل ها تزئین شده بودند.

امروزه جواهراتی که در فروشگاه ها می یابیم به طرز چشمگیری با جواهرات دوران باستان متفاوت است. خوب، همانطور که انسان ها نحوه قالب گیری فلزات و جلا دادن الماس را آموختند، جواهرات نقره، طلا، مس و الماس محبوبیت پیدا کردند.

اگرچه شکل و مواد جواهرات در دوران باستان و مدرن متفاوت بود، اما یک چیز ثابت می ماند این است که جواهرات همیشه نماد چیزی بوده است. فرهنگ‌های مختلف ارزش‌های متفاوتی برای جواهرات قائل شده‌اند، به عنوان مثال، ممکن است در مورد نفرین کوه نور و قدرت شفابخش زمرد شنیده باشید.

به همین ترتیب، جواهرات طبقه و وضعیت فردی که آنها را می‌پوشید را تعریف می‌کردند. به عنوان مثال، مقامات عالی رتبه کلیسا در اروپا جواهرات را به عنوان نماد ثروت و قدرت می‌پوشیدند. از سوی دیگر، برده‌ها مجبور به پوشیدن دستبندهایی بودند تا نشان دهند که به کدام فرد تعلق دارند.

در وبلاگ امروز، بیایید به سیر تکامل جواهرات در طول قرن ها بپردازیم. بدون هیچ تأخیر دیگری، شروع کنیم!

دوران باستان

تاریخ ثبت شده بیشتر تمدن ها نشان می دهد که چگونه آداب و رسوم و سنت ها بر جواهرات آن تمدن تأثیر گذاشته است. برخی آن را با مردگان دفن می‌کردند و برخی دیگر آن را برای درمان بیماری ها مورد احترام قرار دادند. با این حال، همانطور که قبلا ذکر شد، استفاده از فلزات و سنگ‌های قیمتی در جواهرات بسیار بعدتر آغاز شد. این کار با اشیاء مانند چوب، استخوان ماهی، صدف، سنگریزه های رنگارنگ و غیره آغاز شد.

در دوران باستان، جواهرات ساخته‌شده به صورت دست‌ساز از این اجسام با دوام استفاده می‌شدند.

قرون وسطی (قرن 5-15)

جواهرات یک دوره خاص نه تنها با سنت‌ها و آداب آن دوران انطباق دارد، بلکه با شرایط اجتماعی و اقتصادی نیز هماهنگ است. به عنوان مثال، در دوره قرون وسطی، اروپای غربی گرفتار جنگ و قحطی بود. گذران زندگی برای مردم دشوار بود چه رسد به اینکه روی توسعه هنر و فناوری تمرکز کنند. به همین دلیل، جواهراتی که در این دوره پوشیده می شد، منعکس کننده تفاوت های فاحش بین اشراف و مردم عادی بود. افراد نجیب‌زاده نقره، طلا و سنگ‌های قیمتی می‌پوشیدند در حالی که افراد معمولی با فلزات پایه مانند مس راضی می‌شدند.

چند ویژگی جواهرات در دوران قرون وسطی به شرح زیر است:

• جواهراتی مانند گردنبند، سنجاق و دستبند برای تزئینات شخصی و به عنوان نماد وضعیت استفاده می شد. جنگجویان سلاح‌های خود را با سنگ‌های قیمتی زینت‌بخش می‌کردند.
• طلا برجسته ترین فلز مورد استفاده در جواهرات بود. همچنین برای تزئین فلز از تکنیک های مختلفی مانند میناکاری، آبکاری، سر خوردن و غیره استفاده شده است.
• سنگ های قیمتی به شکل کابوشن با لبه های گرد بریده و صیقل داده می شدند.

عصر رنسانس (اواسط قرن پانزدهم)

دوره رنسانس عصر تغییرات عظیم اجتماعی و فرهنگی بود. در این دوره است که بسیاری از قاره های جدید کشف شد، تجارت گسترش یافت و توسعه عمده ای در زمینه هنر و فرهنگ رخ داد.

چند ویژگی جواهرات در دوران رنسانس به شرح زیر است:

• یکی از نمادین ترین جواهرات این دوره گردنبندها بود. از دو طرف میناکاری شده و با زنجیر می‌پوشیدند.
• علاوه بر این، اقلام جواهرات از سنجاق‌ها و گیره‌های شانه‌ای در عصر قرون وسطی به اقلام پیچیده‌تری مانند گوشواره، لوستر، تاج‌های جواهری و غیره تبدیل شدند.
• سنگ‌های قیمتی مانند زمرد، الماس، یاقوت، توپاز، گارنت، آمتیست و غیره به طور چشمگیری در جواهرات استفاده می‌شدند.

جواهرات باروک (آغاز قرن هفدهم)

با گذشت زمان تغییراتی در عادات لباس پوشیدن مردم اتفاق افتاد و این بر تکامل جواهرات نیز تأثیر گذاشت. به عنوان مثال، در دوره رنسانس، مردم لباس‌های سفت و پیچیده می‌پوشیدند، در حالی که در دوره‌های بعدی مردم لباس‌های نرم، سبک و پفی داشتند. در نتیجه، طیف جدیدی از جواهرات متناسب با سبک لباس پوشیدن افراد ساخته شد.

چند ویژگی جواهرات این دوره به شرح زیر است:

• سنگ های قیمتی مانند الماس، یاقوت، مروارید و توپاز اغلب در جواهرات استفاده می شد. در واقع به دلیل تقاضای روزافزون طبقات کارگر، جواهرات بدلی باکیفیت در مقیاس وسیع تولید شد.
• یکی از توسعه‌های این دوره، تزئیناتی بر روی قسمت‌های مختلف ساعت بود. زمان و تلاش زیادی برای تزئین آنها صرف شد.
• جواهراتی به شکل غلاف نخود، برگ، گل و دسته گل از تخصص این دوره بود.

دوره جرج Georgian Era (1714-1837)

دوران جرج یکی از مهم ترین دوره های تاریخ برای تکامل جواهرات و شاید بزرگ ترین دوره آن بود (که در دوره سلطنت چهار پادشاه انگلیسی، یعنی جرج اول تا چهارم، ادامه یافت). در مرحله اولیه این دوران، جواهرات فقط توسط اشراف قابل پوشش بود (همانطور که قانون تعیین می کرد). اما در پایان، حتی طبقات متوسط ​​نیز مجاز به استفاده از جواهرات برای تزئین خود بودند.

چند ویژگی جواهرات در عصر جرج به شرح زیر است:

• در این دوره، طلا، نقره، مس، فولاد و آهن به عنوان فلزات متداول برای ساخت جواهرات استفاده می‌شدند.
• دو تکنیک برجسته در کار با فلزات در این دوره، تکنیک Repousse (کوبیدن فلزات چکش‌خوار به طرح‌های پیچیده) و Canatille (ایجاد طرح‌های سیمی پیچیده که به شکل نقش‌های گلدوزی شباهت دارند) بودند.
• همچنین، از آنجا که ریخته‌گری فلزات به صورت گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گرفت، روش معمول ساخت جواهرات به صورت دست‌ساز بود.

دوران ویکتوریا (1837-1901)

دوره ویکتوریا به دوره سلطنت ملکه ویکتوریا اشاره دارد. در این دوره، تغییرات زیادی در زمینه جواهرسازی به وجود آمد.

چند ویژگی این دوره به شرح زیر است:

• در دوره ویکتوریایی، طلا و نقره به عنوان متداول‌ترین فلزات برای استفاده در جواهراتی مانند گردنبندها، حلقه‌ها و غیره باقی ماندند.
• سنگ های قیمتی مانند آمتیست، گارنت، فیروزه، یاقوت کبود، مروارید و الماس بسیار معروف بودند.
• نقوش مربوط به طرح های حیوانات، به ویژه مارها در این عصر بسیار رایج بود و در طراحی‌های جواهرات کاربرد داشتند.
• دوره ویکتوریایی می‌تواند به سه زیردوره تقسیم شود و جواهرات هر زیردوره با زندگی ملکه ویکتوریا مرتبط است.

دوره رمانتیک ویکتوریایی (1837-60)

این دوره با رشد اقتصادی برای امپراتوری بریتانیا و همچنین رشد مثبت و شادی در زندگی ملکه مشخص شد. این امر در جواهرات این دوره منعکس شد زیرا نقوش گل، سنگ های قیمتی رنگارنگ، نقوش طلایی درخشان و نقوش مار در این دوره پوشیده می شد.

دوره بزرگ ویکتوریایی (1861-80)

پس از مرگ شاهزاده آلبرت، ملکه به عنوان علامت درد و اندوه خود، لباس ماتم و جواهراتی سیاه رنگ به خود اختصاص داد. جواهرات در این دوره از موادی نظیر جت (یک نوع سنگ معدنی سیاه)، اونیکس و شیشه‌های سیاه ساخته می‌شد. در واقع، در برخی از قطعات، موی انسان نیز گنجانده شده بود که به عنوان ادای احترامی احساسی عمل می کرد. همچنین، کامئو (cameos) نیز در این دوره محبوبیت یافتند و به عنوان یک راه برای ادای احترام و افتخار به عزیزان مورد استفاده قرار گرفتند.

دوره ویکتوریا زیبایی شناسی (1880-1901)

در زندگی اجتماعی مردم در این دوره تحول چشمگیری ایجاد شد. ثروت در حال رونق بود، کارگران اوقات فراغت داشتند و آن را در هنر و سرگرمی سرمایه گذاری می کردند. به طور مشابه، زنان از سطح بالاتری از استقلال برخوردار بودند و در نتیجه جواهرات کوچکتر و سبکتر برای تطبیق با سبکهای در حال تغییر ساخته شد. همچنین، در این دوره، طرح معروف گردنبند ویکتوریایی (Victorian Choker) محبوبیت یافت.

آرت نوو (1890-1910)

دوره هنر نوو یا Art Nouveau به نام گالری ایرانی “Maison de l’Art Nouveau” که در سال 1895 توسط زیگفرید بینگ (Siegfried Bing) افتتاح شد، نامگذاری شده است. این دوره لمسی طبیعی به جواهرات داد که توسط جامعه‌ای که به طور روزافزون به کیفیت تزئینی آگاه می‌شد، در پایان قرن نوزدهم، سبک های این دوره در سطح جهانی شهرت یافتند.

چند ویژگی از جواهرات این دوره به شرح زیر است:

• از آنجایی که آرت نوو جشنواره‌ای از فرم آزاد است، ساختارهای آلی و بدون تقارن در طراحی‌ها غالب بود.
• برجسته ترین مضامین و نقوش این دوره حشراتی مانند سنجاقک و پروانه بود.
• از ویژگی های متمایز این دوره میناکاری روی جواهرات بود. Plique-a-jour و Champlevé دو مینای معروفی بودند که در پوشش جواهرات این عصر استفاده می شد.

دوران ادواردین (1901-1915)

دوره ادواردی (Edwardian Era) همانطور که از نامش پیداست پس از سلطنت ادوارد پادشاه بریتانیا آغاز شد. او آخرین پادشاهی بود که به عنوان الهام‌گر در تاریخ جواهرسازی خدمت کرد. چند ویژگی از جواهرات در دوره ادواردی عبارتند از:

• گفته می‌شود که در این دوره، برای اولین بار از فلز پلاتین در جواهرات استفاده شد. در ابتدا با طلا ترکیب می‌شد، اما به دلیل شهرت روزافزون آن، به تنهایی در تزئینات استفاده می‌شد.
• گردنبندهای الماس به نام ” گردنبند قلاده” که ابتدا در فرانسه شکل گرفته بودند، در این دوره در انگلستان محبوبیت یافتند. بنابراین، گردنبندهای تنگ و تنی به عنوان ویژگی ممتاز این دوره مطرح بودند. این گردنبندها به علت شباهت ظاهری به گردنبندهایی که سگ‌ها می‌پوشانند ” گردنبند قلاده” نامیده می‌شدند. این گردنبندها با طراحی محکم و چسبیده به گردن، معمولاً با الماس و سنگ‌های قیمتی دیگر تزئین شده بودند و نمادی از لطافت و زیبایی این دوره بودند.

دوره آرت دکو (1920-45)

قطعات آرت دکو به دلیل ظاهر هندسی، زاویه‌دار و تمیز خود شناخته می‌شوند. در واقع، آثار آرت دکو برای بسیاری از معماران را الهام بخش بوده است و آن‌ها را برای طراحی بناهای معروف با استفاده از این مفاهیم و الگوها ترغیب کرده است. طرح های این دوره سبک های مدرن آمیخته با صنایع دستی ظریف و مواد غنی بود.

چند ویژگی جواهرات این عصر به شرح زیر است:

• پلاتین فلز اصلی مورد استفاده برای جواهرات در این دوره بود.
• جواهرات این دوره شامل طرح های جغرافیایی منحصر به فرد با رنگ های متضاد بود.
• انواع سنگ های قیمتی مانند یاقوت کبود، الماس، یاقوت سرخ، زمرد و عقیق به طور گسترده در جواهرات این دوره استفاده می شد.

دوره رتروا (1939-1950)

دوره رترو (Retro) که از سال 1939 تا 1950 ادامه یافته، تداوم دوران جنگ جهانی دوم و پس از آن را منعکس می‌کند. یک ویژگی مهم این دوره این بود که طلای زرد بسیار محبوبیت زیادی یافت و حتی پلاتینوم و طلای سفید را پیش‌رو گرفت. زیرا پلاتینوم و آلیاژهای دیگر مورد استفاده در ساخت طلای سفید به منظور تولید سلاح مورد نیاز بودند. تولیدکنندگان از خرید این فلزات در دوران جنگ محروم شده بودند.

چند ویژگی از جواهرات این دوره به شرح زیر است:

• طراحی قطعات ضخیم و آینده‌نگر بود، اما به دلیل قطع شدن تأمین سنگ‌های قیمتی در دوران جنگ، فاقد سنگ‌های قیمتی بودند.
• این دوره، به عنوان دوره رترو شناخته می‌شود که در آن ویژگی‌های خاصی از نظر مصالح و طراحی به وجود آمد.

دهه ۱۹۵۰ (Fifties Era)

پس از جنگ جهانی دوم، دنیا برای یک نمایش پرانرژی از جواهرات و سنگ‌های قیمتی آماده بود. تولیدکنندگان این دوره نه تنها به افراد مرفه جامعه تمرکز داشتن، بلکه نیازهای طبقه متوسط در حال رشد را نیز از طریق طراحی‌های خود تأمین می‌کردند.

چند ویژگی از جواهرات دهه ۱۹۵۰ به شرح زیر است:

• طلای زرد محبوبیت خود را بازیابی کرد، اما با یک تغییر تازه که با سلیقه مدرن سازگار بود.
• طرح های گل، روبان، پاپیون و برگ در این دوره برجسته بود.
• قطعات در این دوره نسبت به سبک رترو دهه ۴۰، با دقت بیشتری ساخته می‌شدند.

جواهرات معاصر (دهه 1960 و اکنون)

جواهرات معاصر به تنهایی منحصر به فرد هستند. به بهترین وجه می توان آن را تلفیقی از گذشته و حال تعریف کرد. جواهرسازان از دوره های مختلف تاریخی الهام می گیرند و به آنها رنگی مدرن می بخشند. در واقع، جواهرات قدیمی این روزها به دلیل زیبایی و جلوه خاص خود بسیار محبوب هستند.

در دوران مدرن، استفاده از جواهرات توسط مردان نیز یک پدیده رایج است. از حلقه‌ها و دستبندها گرفته تا زنجیره‌ها و ساعت‌های شیک، جواهرات مردان نیز دارای گستره‌ای از گزینه‌هاست.

همچنین، در زمانه معاصر، مفهوم گواهی جواهرات اهمیت یافته است. آزمایشگاه‌های مستقل و معتبر مانند SGL سنگ‌های قیمتی را ارزیابی کرده و گزارش بی‌طرفانه‌ای ارائه می‌دهند.  این به خریدار اجازه می‌دهد تا از آنچه می‌خرد و اینکه آیا قیمت مناسبی را برای خرید پرداخت می‌کند، آگاه باشد. این گواهی همچنین به او در زمان بازفروش و در صورت نیاز به تعویض کمک می‌کند.